Zaterdag 11 september was het eindelijke zover.
Na ruim anderhalf jaar Corona-perikelen was het eindelijk weer tijd voor een ouderwets uitje!
Waar het eigenlijk de bedoeling was om vorig jaar al internationaal op stap te gaan, is er dit jaar door alle restricties gekozen voor de gulden middelweg. Toch internationaal, maar ook relatief dicht bij huis. Dit jaar bracht het ABC-uitje ons namelijk naar onze zuiderburen.
Naar Mechelen om precies te zijn! De thuisbasis van de Maneblusser, zoals de Mechelaars in de volksmond genoemd worden. Niet geheel toevallig dat er gekozen is voor Mechelen, want laat één van de leden van de ABC nou werkzaam zijn bij de allerbeste bierbrouwerij ter wereld. Brouwerij het Anker! Bekend van onder meer de merken Gouden Carolus en Maneblusser. Zoals een ieder weet ligt de bakermat van speciaalbieren in het Belgische. Waar Nederland (en de kantine is daarop geen uitzondering) vooral pilsdrinkers herbergt, is speciaalbier desalniettemin in razend tempo aan populariteit aan het winnen. Zo was in 2019 (laten we 2020 coronatechnisch gezien maar even afschrijven) zo’n 10% van de totale gedronken biermarkt een speciaalbiertje, goed voor zo’n 1,3 miljoen hectoliter (1 hectoliter is 100 liter). En dat tegenover een pilsafname van zo’n 10 miljoen hectoliter. Iets waar AZC een goeie bijdrage aan heeft geleverd, maar dat terzijde. Doordat in België de coronateugels al wat vrijer waren dan in Nederland op dat moment, leek het ons een erg geschikte timing om deze gelauwerde brouwerij eens te vereren met een bezoekje. Roy had zoals het een goede vertegenwoordiger betaamd wat BVO’tjes geregeld voor de heen en terugweg om alvast aan de smaak te kunnen wennen.
Eenmaal aangekomen in Mechelen konden we direct aanschuiven in de brasserie van de brouwerij om te genieten van een heerlijke lunch. 95% van de groep had gekozen voor de Vlaamse stoverij en liet zich deze uitstekend smaken. Een enkeling had gekozen voor een zeewolffilet en ook daarvan hoorden we niks dan lof.
Daarna mochten we ons buiten melden, waar onze gids Michel ons op stond te wachten voor een rondleiding door de brouwerij. Hij loodste ons vakkundig door de smalle gangetjes en vertelde alles over de historie, ingrediënten, brouwproces, etc.
Hierna volgde een kleine degustatie van een aantal bieren. Deze vielen erg in de smaak aangezien er voor het eerst een serene rust over onze groep heerste. Of het was het hoge percentage alcohol in de bieren waardoor menigeen wat verdoofd was, want met knallers van 9 en zelf 11% waren het behoorlijk zware jongens.
Na deze middaginvulling toogde onze groep richting hotel Vé. Strategisch gezien een erg goede uitvalsbasis, aangezien deze zich midden op de Vismarkt bevindt. Het hotel was ook erg netjes, pluspuntje voor de organisatie.
Na allemaal de koffers te hebben gedropt op de kamers, hadden we wat vrije bestedingstijd. Iets wat door het grootste gedeelte werd gebruikt om door te gaan met waar we gebleven waren, namelijk genieten van een verfrissend biertje op één van de vele terrassen die Mechelen te bieden heeft. Het weer zat erg mee, want het was erg goed toeven in het zonnetje.
‘S avonds stond er een diner op de planning, wederom in de brasserie van de brouwerij. De vleesliefhebbers kregen een varkensribstuk geserveerd, waar de visliefhebbers kozen voor een Doradefilet. Het bestuur heeft geen commentaar gekregen, dus we kunnen ervan uitgaan dat het een ieder gesmaakt heeft.
‘S avonds was iedereen weer vrij om zijn tijd te spenderen zoals het hem zelf uitkwam. Sommigen kozen ervoor na een terrasje lekker te gaan genieten van een goede nachtrust, wetende wat er de volgende ochtend nog op het program stond. Anderen kozen er voor zich voor het eerst in anderhalf jaar weer ouderwets onder te dompelen in het nachtleven. Iets waar elke Nederland op dat moment enkel nog van kon dromen (en nog steeds overigens). Heerlijk ouderwets tot kwart voor 4 stom zitten lallen in een oud bruin-café. Vergezeld door de locals en een enkele Hell’s Angel. Dit tot volle tevredenheid van de barman, die ons maande dat het kwart voor 4 toch echt wel welletjes was geweest…….
‘S morgens met een lichte brakheid druppelden de ABC-leden één voor één de ontbijtzaal in. De één iets frisser dan de ander, maar allemaal zeer voldaan. Het goede ontbijt van het hotel, wederom puntje voor de organisatie, droeg hier zeker aan bij. Gezien het verdere programma was een goede bodem ook geen overbodige luxe, want een rondleiding door stokerij de Molenberg (onderdeel van het Anker) met aansluitend proeverij is geen lichte kost op de brakke zondagmorgen.
Na een vakkundige en gepassioneerde uitleg van Pepijn over de historie, familiegeschiedenis en het stookproces van de (Single Malt) Whisky en de stokerij, konden we genieten van wat een ieder geriefde qua smaak.
Dat AZC’ers bierdrinkers zijn bleek maar eens te meer, de meesten hielden het keurig bij één glaasje. Een enkeling vond het nodig (terecht) om alle mogelijk soorten te degusteren, met enige glasschade tot gevolg. Bijna hadden we een feilloos weekend, zonder enige nevenschade, maar de voorzitter zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat er nog wat verbeterpuntjes mogelijk blijven voor het volgende uitje naar Porto. Hoewel we daar o.a. gaan genieten van een Port-proeverij, lijkt me dit een schier onmogelijk streven, maar wie ben ik…….
De terugreis bracht nog flink wat stof tof napraten, uiteraard onder het genot van een biertje (of 2). Eenmaal aangekomen bij Cinemajestic zat het weekend er (voor de meesten) er op. Sommige rupsjes-nooit-genoeg hebben nog een afzakkertje genomen, alvorens de pijp aan Maarten te geven.
Allemaal bedankt voor een fantastisch weekend! Dat het een mooie opmaat mag zijn richting Porto, in april 2022!
Spaki (Roy Smallegoor)
Ga terug naar overzicht