De wedstrijd tussen AZC en Robur et Velocitas eindigde onbeslist (1-1). Het was in de laatste minuut van de wedstrijd goed te zien en te horen aan de manier waarop er door de AZC-spelers gejuicht werd: af en toe voelt een gelijkspel als een overwinning. Alsof coach Tom Polman de jongens in de rust op het hart drukte: ‘geef nooit op, wist AZC – op het moment dat niemand er nog in geloofde – tegen een scherpere en beter combinerende tegenstander toch nog een gelijkspel uit het vuur te slepen te slepen.
Robur et Velocitas trad aan als koploper en AZC als directe achtervolger. De wedstrijd had vanaf de start de kenmerken van een topper. Het voetbal was erg onrustig en rommelig voetbal waarbij fysiek de grenzen werden opgezocht. Omdat de scheidsrechter het geen probleem leek te vinden en de kaarten op zak hield, leidde dat – vooral van AZC-kant – tot de nodige irritatie. Aan AZC-zijde vielen dan ook de slachtoffers. Tom moest zijn elftal halverwege de eerste helft al behoorlijk omzetten, omdat twee spelers door blessures naar de kant moesten.
Robur op voorsprong
Het algemene beeld van de wedstrijd was dat Robur scherper was in de duels en zij de door AZC geboden ruimte op vooral de vleugels beter wist te bespelen. AZC was daarentegen verschrikkelijk slordig in de passing, waardoor weinig ballen de juiste plaats en persoon bereikten. De 0 – 1 na ruim een half uur kwam dan ook niet uit de lucht vallen. Na een goed lopende aanval over meerdere schijven kon de bal centraal vrij simpel worden binnengelopen. Halverwege de eerste helft kon AZC daar één goede aanval tegenover stellen, die eindigde met een schot van Ronahi Aksan. Daarbij had het er alle schijn van had dat een Robur-verdediger met de hand verhinderde dat de bal het doel bereikte. Helaas wuifde de scheidsrechter de protesten weg. Hij was blijkbaar niet zeker genoeg van zijn zaak.
AZC wordt iets dreigender
In de tweede helft gingen we verder waar we gebleven waren met Robur als de bovenliggende partij. Dat mondde bijvoorbeeld na ongeveer 10 minuten uit in een enorme kans voor de rechtsbuiten van Robur, maar die kwam vrij voor doel niet verder dan een schlemielig rollertje voorlangs. AZC werd wel iets dreigender: tweemaal werd gevaarlijk de diepte gezocht via Ronahi, waarbij in het tweede geval de doelman hielp door onnodig ver uit zijn doel te komen. Via een overtreding (gele kaart) leidde dat niet tot een doelpunt. Hoewel Lars van Roon via de toegekende vrije trap met een knap schot richting de linker bovenhoek toch nog dicht bij een treffer was, wist de Robur-keeper deze poging onschadelijk te maken.
Verrassende ontknoping
Nadat helaas ook invaller Niek Ruumpol met een ernstig ogende knieblessure moest worden vervangen en niets meer leek te wijzen op een goed resultaat, was er dan toch die verrassende ontknoping. Jacco Verstraten werd vrijgespeeld aan de rechter zijde en na een aarzeling van de Robur verdediging mocht hij in tweede instantie succesvol voorzetten. Daar stond zomaar Lars volledig vrij in te koppen en tekende daarmee voor de gelijkmaker: 1-1. Zoals al aangegeven een eindstand waar AZC de handjes mee mocht dichtknijpen en de strijd om het kampioenschap gelukkig niet halverwege de competitie al is beslecht.
Zondag naar Vaassen
Aanstaande zondag gaat AZC op bezoek bij Vaassen. De wedstrijd op sportpark De Kouwenaar begint om 14:00 uur.
Opstelling AZC: Nardo van den Broek; Saul Campbell (Niek Ruumpol; Siem Landman), Quentin Joseph, Raymond Steinvoort (Jacco Verstraten), Lars van Roon; Sven Calot, Önur Köse, Stijn Hagemans (Luc Wassink), Felix Mulder; Mika Dekker en Ronahi Aksan.
