Na de winst in de kwartfinale was het nu ons doel om op ons eigen sportpark te laten zien wat wij in huis hebben. Zo stonden we vorige week dinsdagavond om 20:00 klaar voor de aftrap tegen Hierden VR1. Voor deze wedstrijd zijn er vanuit AZC, vrienden en familie een heleboel mooie dingen geregeld. Zo waren Tess en Liz de twee pupillen die met ons het veld op mochten lopen deze wedstrijd en werden we verwelkomd met muziek, sfeer acties en een tribune vol supporters. Nu over op het daadwerkelijke voetbal.
We wisten dat we vanaf minuut één fel moesten zijn tegen deze voor ons onbekende tegenstandster. De eerste poging tot een mogelijke gevaarlijke kans werd gestopt door onze inval keepster Destiny, zijn durfde het aan om in deze wedstrijd in te vallen en het doel te verdedigen voor onze geblesseerde Dazzy. Zeker in het begin was het aftasten waar de sterke en zwakke punten van de tegenstander lagen. Onze tegenstandsters bewogen goed zonder bal, maar wij wisten zeker ook goede combinaties te maken. Toch kwamen we binnen 10 minuten 0-1 achter door een bal die de kluts in het 16 meter gebied niet uit wilde. Nu zijn wij niet onbekend met het terugkomen vanuit achterstand dus we spraken af ‘hoppa, nu volle bak ertegenaan!’ De volgende kans voor Hierden ging gelukkig naast. We probeerden rustig op te bouwen en dat ging redelijk ondanks de toch wel hoge druk die Hierden zette voorin. Na zo’n 10 minuten gespeeld te hebben ontdekten wij ook dat de keepster van Hierden de bal niet goed onder druk kwijt kon. Aan beide kanten waren enkele kleine kansen, maar de grootste kans was voor Bix nadat de keepster ver uit was gekomen, werd de bal van de lijn gehaald. Niet veel later was het wel raak! Door een slappe terugspeelbal van de verdediging kon Jai de keepster uitspelen en liep ze de bal rustig over de lijn heen. Waar Hierden constant het midden opzocht om vanuit daar te kunnen voetballen, leken wij onze andere linies lastig te kunnen vinden. Veruit de meeste ballen werden lang gespeeld naar onze vliegensvlugge voorhoede. Ondanks dat we moeite hadden met de beweeglijkheid van de tegenstanders bleven we ons inzetten en coachten we elkaar goed. Na een half uur werden we weer even goed wakker geschud na een tegendoelpunt die gelukkig afgekeurd werd, maar het was wel duidelijk, we moesten scherp blijven. Vanuit de vrije trap van het afgekeurde doelpunt werd een gevaarlijke aanval gecreëerd en kwamen we bijna op voorsprong, helaas ging de poging van Jai net een paar centimeter naast. Een stevige ingreep van Lieke leverde haar een gele kaart en 10 minuten buiten het veld op. De vrije trap uit deze ingreep was de 2-1 van de wedstrijd. nu stonden we er even met 10 man voor. Ergens heeft dat iets in ons aangewakkerd want met deze 10 man wisten we de wedstrijd net voor de rust weer gelijk te trekken. Door een uittrap van des en een steekbal van Jai kon deze keer Bix de keepster en nu ook de verdedigster op de lijn trotseren. Nu was het taak dit vast te houden tot we na rust weer met een volledig elftal de wedstrijd konden vervolgen. Dit konden we doen dankzij een aantal belangrijke reddingen van Des en ondanks een handsbal waar geen penalty voor werd gegeven aan ons.
Rust.
De wedstrijd begon eigenlijk weer opnieuw na rust met een gelijke stand. Kort na rust weet Jai goed weg te draaien van haar tegenstandsters en schiet ze van net buiten de 16 de bal hoog in de verre hoek, buiten het bereik van de keepster! We spelen ons eigen spelletje en hebben vertrouwen in elkaar. Ook Hierden kreeg de bal weer in het net, maar deze werd nogmaals afgekeurd vanwege buitenspel. Het beloofde nog een pittige en zeker interessante tweede helft te worden. Met net weer 10 minuten gespeeld te hebben weet Jai na een steekpass de keepster weer goed uit te spelen en krijgt ze de bal vanuit een lastige hoek het doel in. Je merkt dat er zeker wat opluchting is bij het team, we hebben wat marge gecreëerd, maar de wedstrijd is nog niet voorbij. Nu was het aan ons om scherp te blijven en deze voorsprong vast te houden. Hierden kreeg de mentaliteit van nu of nooit en dat was pittig te verdedigen. Toch deden we zeker niet onder en probeerden we echt ons eigen spel te blijven spelen. Ook onze invalkeepster Des raakte geblesseerd, maar weigerde het veld te verlaten en ging door op pure wilskracht. Net voor de 70e minuut weet Hierden de aansluitingstreffer te maken nadat Ditte en Des beiden ongelukkig de bal missen bij de eerste paal. De gelijkmaker valt uiteindelijk kort voor de 80e minuut vanuit een hoekschop waar buitenspel aan vooraf ging. Dit werd door de scheids toegegeven, maar niet voor gefloten. Je merkt dat we het grootste deel van onze kracht al gebruikt hebben, maar we willen koste wat het kost de overwinning, of in ieder geval gelijkspel, over de streep trekken. Toch gaven we Hierden veel ruimte om te voetballen op onze helft, we stonden af en toe net iets te statisch en waren traag in de omschakeling beide kanten op. Ook speelden we die bal niet in een hoog genoeg tempo rond waardoor we uiteindelijk inzakten door uitputting en de laatste paar minuten achter de feiten aan liepen. Aan beide kanten waren er nog enkele kleine kansen. Hierden was na de doelpunten op dreef en zo kregen we bijna 15 minuten diep in de extra tijd, met nog geen minuut meer te spelen de 5-4 tegen.
Ondanks dat deze nederlaag erg zeer doet, vooral ook de manier waarop je verliest zijn we als team super trots op elkaar. Wat een inzet en prestatie hebben wij met z’n allen geleverd. Tot het gaatje gaan voor elkaar hebben we toch echt laten zien in onze beker loopbaan dit seizoen. We blijven ons inzetten om dit fantastische en gezellige vrouwen team zo op de kaart te blijven zetten.
Wij willen iedereen ontzettend bedanken die er deze avond bij waren. Door jullie hebben we de halve finale zo kunnen spelen. Dus alle vrijwilligers, supporters, Tess en Liz en natuurlijk Mariska van Jambe voor het sponsoren van de Woman of the Match deze halve finale, BEDANKT!!!
